Bestelauto ter beschikking of toch niet

De rechter verwees hiervoor naar een arrest van de Hoge Raad uit 2015: Van ter beschikking stellen van een auto is geen sprake indien een of meer werknemers die auto slechts besturen ter uitvoering van bepaalde opdrachten van de werkgever om in diens belang personen of goederen te vervoeren, zodat de feitelijke beschikkingsmacht over de auto bij de werkgever of een met deze verbonden lichaam blijft berusten.

De Inspecteur voerde aan dat dit bedrijf structureel een auto ter beschikking heeft gesteld aan de betreffende medewerker, dat deze medewerker zelf verantwoordelijk is voor de routekeuze, dat hij zelf zorgt voor het bijvullen van de tank en dat hij de bestelauto in de regel mee naar huis mag nemen.

Die stellingen werden door het bedrijf niet weersproken. Op de rechtszitting heeft het bedrijf ook verklaard dat de bestelauto ’s avonds door de medewerker mee naar huis werd genomen, ook tijdens korte vakanties en atv-dagen en daar geparkeerd stond, dat de autosleutels bij de berijder thuis lagen en dat de bestelauto vooral tijdens langere periodes van afwezigheid op het terrein van het bedrijf moest worden geparkeerd, zodat de bestelauto dan door andere werknemers kon worden gebruikt.

De rechter oordeelde over deze situatie dat uit deze feiten volgt dat de medewerker de bestelauto “niet slechts bestuurde ter uitvoering van bepaalde opdrachten van de werkgever om in diens belang personen of goederen te vervoeren”. De medewerker gebruikte de auto buiten werktijd voor zijn woon-werkverkeer en de bestelauto stond dagelijks geparkeerd bij zijn woning. De feitelijke beschikkingsmacht over de bestelauto lag dus niet alleen bij het bedrijf, maar ook bij de berijder. De naheffing van de bijtelling, met een boete van 10%, bleef in stand.