Rechter: Tegenbewijs beperkt privégebruik alsnog geleverd

Rechtbank Noord-Nederland heeft onlangs uitspraak gedaan in een bijtellingszaak over een periode van vijf jaar. Het ging daarbij om een eenmanszaak zonder personeel. De ondernemer had weliswaar in alle jaren een rittenregistratie bijgehouden, maar de Excel-bestanden daarvan waren beschadigd en niet meer goed leesbaar. Naderhand heeft deze ondernemer met behulp van het nog leesbare deel van de bestanden, zijn urenregistratie, agenda, facturen en een routeplanner de rittenregistratie gereconstrueerd.

De rechtbank begint ermee dat uit de wettelijke regeling volgt dat op de berijder van de auto een verzwaarde bewijslast rust. De berijder kan niet volstaan met ‘aannemelijk te maken’ dat hij per jaar niet meer dan 500 kilometer privé met de auto gereden heeft, maar dient dat te ‘doen blijken’. De stellingen van de berijder moeten dan buiten redelijke twijfel staan.

De rechtbank oordeelt vervolgens dat de opzet van de rittenregistratie in dit geval op zichzelf geen slechte weergave is van het gebruik van de auto. De registratie van eiser bevat echter geen exacte adressen, zodat van een rittenregistratie als bedoeld in de Uitvoeringsregeling om die reden geen sprake is. De rechtbank gelooft wel dat eiser zijn best gedaan heeft om de rittenregistratie zo nauwkeurig als mogelijk te herstellen. Dat heeft echter tot gevolg gehad dat er problemen zijn ontstaan in de rittenregistratie. Zo zijn er bijvoorbeeld nog steeds aansluitverschillen. Uit de manier waarop eiser zijn rittenregistratie heeft opgezet, leidt de rechtbank af dat eiser zich wel altijd bewust geweest is van de noodzaak om zijn ritten goed bij te houden. De rechtbank wijst echter ook op de zware bewijslast die op de berijder rust.

Voor twee jaren slaagt het beroep van deze ondernemer tegen de naheffing. Er zijn weliswaar aansluitverschillen, maar “deze gebreken acht de rechtbank echter niet per se fataal. Bij het achteraf herstellen van een rittenregistratie ligt het immers voor de hand dat er hier en daar typefouten of rekenfouten zitten”. “De rechtbank heeft geen reden om te twijfelen aan de ingevoerde zakelijke ritten als zodanig. In zoverre acht de rechtbank de verklaringen van eiser, in combinatie met het steunbewijs, overtuigend”. Voor de andere drie jaren oordeelt de rechtbank dat deze ondernemer niet in zijn bewijslast geslaagd is. Die naheffingen blijven daarmee in stand. Het belang van een sluitende administratie én het bewaren ervan is daarmee duidelijk onderstreept.